Yoganın 4. Basamağı Pranayama

Pranayama Sanskritçe iki sözcükten oluşur. Prana ve Ayama. Prana yaşam enerjisi, nefes, Ayama da yaratım, dağıtım, kontrol anlamına gelir. Pranayama yaşam enerjisini oluşturan, yayan ve kontrol eden nefes bilimidir. Nefes kişinin iç organlarını, sinirlerini, hücrelerini , zihnini, aklını, duygularını besler.Pranayama bir tür nefes alma sanatıdır aynı zamanda. Nefes beden ile zihin arasında, bilinç ile bilinçaltı arasında bir köprüdür. Bu köprü bedeni, zihini ve ruhu uyumlu hale getirir. Prana vücuda sakin bir şekilde yavaş yavaş vücudun kapasitesi kadar alınmalıdır. Hızlı nefes alıp vermek vücudumuza yeteri kadar oksijen alımını sağlamaz. Yetersiz oksijen alımı vücudumuzu yorar ve hastalıklara zemin hazırlar.

Yavaş nefes almak ve akciğerlerimizi tam doldurmak karın bölgesindeki iç organlara ve akciğerlerimize masaj etkisi yapar. Pranayama çalışmaları uygulandıkça ciğer kapasitemiz gelişir. Doğru nefes alışverişi solunum sistemimizi güçlendirir, sinir sistemimizi, sindirim ve boşaltım sistemlerimizi düzenler, metabolizmamızı geliştirir, bağışıklık sistemimizi güçlendirir, duygu ve düşüncelerimizi sakinleştirir, konsantrasyonu arttırır, zeka ve irademizi geliştirir, içsel huzuru sağlar, farkındalığımızı arttırır, vücudumuzdaki enerji kanallarındaki blokajlar çözülür, enerji kanallarımız daha uyumlu çalışır. Daha dingin ve daha enerjik oluruz.

Yoganın Dördüncü Basamağı, Pranayama

Doğru nefes alıp vermek sağlığa giden bir temeldir. Nefes alırken gözler kapatılmalı, (zihni dış etkenler etkilemesin ), yüz kasları rahat olmalı, omuzlar ,boyun ve kollar rahat bırakılmalı, sırt dik olmalı, bacaklar ve kalçalar gerilmemeli, burundan alınmalı ve burundan verilmelidir. Çünkü burun kanalları havayı süzer, temizler, ısısını ayarlar ve akciğerlerimize gönderir. Nefes üç bölümden oluşur. Karın nefesinde alırken karın şişer, diyafram aşağıya iner,akciğerlerimizin alt kısmı havayla dolar.

Nefes verirken karın içeri girer, diyafram yükselir ve akciğerlerin en alt kısmı sonuna kadar boşalır. Göğüs nefesinde alırken akciğerlerimizin orta kısmına hava dolar, göğüs genişler, verirken göğüs aşağıya iner ve akciğerlerin orta kısmı boşalır. Omuz nefesinde de akciğerlerimizin en üst kısmı oksijenle dolar, verirken de akciğerlerimizin en üst kısmı boşalır. Bu üç bölümü birden aldığımızda tam nefes Yogik nefes olur. Tam nefes alırken önce karın şişirilmeli, sonra göğüse nefes dolmalı ve göğüsten akciğerlerimizin en üst loblarına kadar çıkarılmalı yanı akciğerler tam kapasite doldurulmalı verirken de önce karın boşaltılmalı, sonra göğüs ve en son omuzlar aşağıya inerek en üst bölüm boşaltılmalıdır. Yavaş, sakin, derin ve uzun nefesler sağlıktır.

Doğru nefes almak vücudumuzun oksijenden tam kapasite yararlanmasını sağlar. Bir çok insanın nefes alış verişleri yüzeyseldir, hızlı hızlı sığ nefes alıp verirler. Bu yüzden oksijen az miktarda alındığı için hücreler yeterli oksijenle beslenemez. Akciğerlerde toksinler birikir, diyafram tam hareket etmediği için böbrekler tam çalışamaz, sindirim ve boşaltım sistemleri güçsüzleşir, kalp yorulur. Hızlı ve sığ nefesler birçok hastalığa davetiyedir.

Pranayama nefes teknikleri bilinçli bir şekilde çalışılmalıdır…